Life here is like a box of chocolat: You never know what ya gonna get and everytime it's different!

Joe joe! 

It's time for a new story vanuit het zonnige Kos! 
Iedere dag sta ik er weer bij stil hoe bizar mijn leven hier eigenlijk is.. Iedere dag beleef ik weer andere dingen.. like a box of chocolat: You never know what ya gonna get! En dat is nou precies wat zo leuk is aan dit werk (meestal dan)! En mocht het een keer even wat minder leuk zijn dan kun je er achteraf ook op terug kijken als weer een leerzaam avontuur. En als ik dan vervolgens om me heen kijk hier en volop geniet van hoe mooi het hier is en van het feit dat ik elke dag weer geweldige mensen ontmoet/spreek, met de mooiste/grappigste/bizarste verhalen die zij met me willen delen, dan vallen de minder leuke dingen meteen in het niet!  En zo niet is daar altijd nog de bar street en de cocktails om even lekker stoom af te blazen, ook zeker niet onbelangrijk haha ;)! 

Zo heb ik om maar een voorbeeld uit mijn leven hier te benoemen de afgelopen tijd flink wat ziekenhuis avonturen beleefd.. Gosh wat besef je dan hoe rijk wij in Nederland eigenlijk zijn en hoe netjes de ziekenhuizen er bij ons allemaal uitzien en hoe goed alles bij ons geregeld is.. (terwijl dit ook lang niet altijd zo is natuurlijk) maar als je het ziekenhuis hier hebt mee gemaakt dan praat je wel anders.. ik wist niet wat me overkwam.  Zodra je het ziekenhuis binnenloopt dan beland je echt in een enorme kale deprimerende ruimte en om dan nog maar te zwijgen over de hectiek die je vervolgens over je heen krijgt.. Patiënten liggen gewoon stuk te gaan op de gangen, want geld voor kamers is er niet. Echt hartverscheurend om te zien. Daarbij is het vanuit ons dus heel vanzelfsprekend dat wanneer er gasten zijn die naar het ziekenhuis of naar de dokterspost medicare moeten dat wij dan indien gewenst met ze mee gaan, om ze te ondersteunen in een wildvreemd ziekenhuis. Dit wordt altijd heel erg gewaardeerd door de gasten, omdat het toch niet fijn is wanneer je je niet verstaanbaar kunt maken of ergens niet bekend bent om dan alleen naar het ziekenhuis te gaan en zeker hier wil je dat niet als vakantieganger!
Nu ik een paar keer het ziekenhuis mee heb gemaakt, weet ik dan ook als ik mee ga met de gasten dat dit best wel eens een groot dagdeel in beslag kan nemen.. dit had ik van te voren flink onderschat. Zo dacht ik bijvoorbeeld op een ochtend even mee te gaan met een meneer die gevallen was op zijn knie en terug moest naar het ziekenhuis voor controle, om een fit to fly te krijgen (een toestemmingsbriefje van de arts dat hij in staat is om terug te vliegen), eerder die week had hij al röntgenfoto's laten maken van zijn knie en deze waren weer nodig voor de controle.. maar toen waren ze de foto's dus kwijt.. Toen brak de hectiek los.. ik werd van de ene balie naar de andere balie gestuurd.. vervolgens moest er een kopie worden gemaakt van de verzekeringspas bij een balie waar niemand te bekennen was en waar zogenaamd heel snel iemand zou komen, want dan konden de foto's gemaakt worden. A fijn exact TWEE UUR later was alles geregeld en konden de foto's opnieuw worden gemaakt, meneer wordt de kamer in gebracht en de arts komt nog geen twee seconden later naar mij toe gelopen ''A kijk hier ik heb de foto's gevonden, ze hoeven dus niet opnieuw' , Vervolgens kon meneer gaan liggen werd zijn been gecontroleerd en binnen twee minuten was de uiteindelijke hulp die die nodig had, maar wat dus twee uur had geduurd, gedaan en kreeg hij een briefje mee, zodat hij eerder terug naar huis kon vliegen. Welkom in het ziekenhuis van Griekenland.. En zulk soort dingen heb ik van de week al een paar keer mee mogen maken.. ondertussen raak ik er zelfs een soort van aan gewend. De enige patiënt die wel voor mij verrassend snel geholpen werd was een mevrouw die zo hard had gegaapt dat ze haar mond niet meer dicht kreeg.. ja ja dit is blijkbaar ook mogelijk haha, haar kaak zat dus vast, ik wist niet wat ik hoorde. Gelukkig konden ze dit wel snel oplossen! Zo maak je hele bizarre en soms ook wel lachwekkende dingen mee hier.  En wat ook echt bizar is, is dat er op dit hele eiland maar 1 psycholoog is.. Ik vraag me af hoe die Grieken dat doen, lijkt mij toch dat er ook genoeg mensen rondlopen met problemen hier.. En het is nog een engerd eerste klas ook.. Zijn ogen vallen letterlijk uit zijn oogkas.. ik wist niet wat ik zag. Maar ook die moest ik ergens voor inschakelen om bepaalde medicijnen te verkrijgen voor gasten en daar kon ik natuurlijk ook een tijd op wachten voordat deze meneer in de building was. Nou naast dat ik in de reisleiding werk en in de zorg zo onderhand, ben ik morgen dr. love en mag ik een flesje champagne op iemand de kamer leggen omdat deze mensen 30 jaar getrouwd zijn! Zo zie je maar weer ik ben van alle markten thuis.. je kunt het je zo gek niet bedenken.. 

Zo vliegen mijn dagen hier eigenlijk echt voorbij.. Van de week hebben we ook weer even met zijn allen de transfer praatjes geoefend en een verkoop training gehad waarbij we de meetings op kantoor gingen oefenen. Dit was ook weer erg nuttig, want de verkoop valt tot nu toe nog best wel tegen. Het blijft gewoon erg lastig, dat dit eiland echt een plek is waar gasten komen die hier al jaren komen.. ik zeg dan ook altijd jullie weten er eigenlijk nog meer over te vertellen dan ik.. dus kom vooral langs en vertel mij ook wat leuke dingen daar steek ik alleen maar wat vanop. En ondertussen begin ik die repeaters ook heel leuk te vinden, want ze hebben wel altijd hele boeiende verhalen over het eiland! Maar ja minder is dat ze niet zo koperig zijn, haha, omdat ze heel erg zelfstandig zijn.. Daardoor gebeurt het ook nog weleens dat we te weinig deelnemers hebben op een excursie en dan kan hij niet doorgaan.. dat is zo jammer dan moet het geld weer teruggegeven worden, de gasten moet je teleurstellen, het kost weer tijd en daar gaat je commissie. Maar goed langzamerhand komen de jongeren er nu ook aan en gaan we nu toch echt richting hoogseizoen! Dus we blijven hoop houden dat het toch wel drukker begint te worden! Dit is vooral ook te merken in de bar street, wat dan wel echt weer super gezellig is, met al die crazy tourists die daar rondlopen. Maar de Nederlanders blijven toch nog het meeste achter.. Wat je nu vooral ziet zijn Scandinaviërs en Britten, maar goed die weten ook wel hoe ze een feestje moeten bouwen. Maar bij deze dus weer een oproep naar de Nederlanders: KOM NAAR KOS!! Het is hier echt top en de media in Nederland zou eens wakker moeten worden en ook eens het positieve nieuws moeten delen dat het eiland nu gewoon '' schoon''  is en de vluchtelingen weg zijn. WAKE UP PEOPLE AND COME TO KOS! 

Wat ik zelf gewoon echt het meest geweldig vind aan dit eiland, naast dat het heel mooi en rustgevend hier is. Zijn echt de mensen op dit eiland, ik leer er steeds meer kennen en overal waar ik fiets kom ik bekende lieve mensen tegen. Wat ook leuk is zijn onze bus chauffeurs, waarmee we op de bus zitten om de mensen bij de hotels af te zetten en weer op te halen. Dit zijn allemaal aardige hilarische mannen, die het ook gezellig vinden om met ons op de bus te zitten. Als ik hier rond fiets en ik kom 1 van de bussen tegen dan is het ook gelijk weer even zwaaien. Dat soort kleine dingen vind ik gewoon mooi hier. En ook het barpersoneel uit de bar street die we dan de volgende dag tegen komen op het strand, dat is wel grappig om te zien hoe die dan leven. Om dan nog maar te zwijgen over de waanzinnig lieve mensen die bij de recepties van de hotels werken. Ik heb 1 appartement daar kom ik echt met plezier, want ik krijg altijd fruit of lekkere chocola van die hele lieve oude mevrouw. Terwijl ze het hier dan niet zo breed hebben, zijn ze zo waanzinnig vrijgevig en gastvrij, dat je je bijna schuldig er over zou voelen. Echt waanzinnig! 

En op de luchthaven zijn er ook Nederlandse grond stewardessen die hier stage lopen, waar wij dus ook veel mee te maken hebben omdat wij hen natuurlijk assisteren bij het inchecken. Regelmatig hebben deze meiden struggles op de luchthaven, omdat Athene zeg maar alle oude troep hier naar Kos toe stuurt. Of te wel de printers, computer systemen en noem het maar op lopen nog wel eens vast op de luchthaven. En dan is het voor hen natuurlijk ook heel erg fijn dat wij er bij staan ter assistentie en om de gasten toch 'zo snel mogelijk' in te laten checken. Één van de grond stewardessen is Melissa en dat is een beetje hetzelfde type als ik, dus die gaat ook altijd gezellig met ons mee naar bar street en/of naar het strand als we samen vrij zijn, dus dat is ook erg leuk en gezellig allemaal! 

Nou ik geloof dat ik zo wel weer even voldoende heb verteld. Het was weer een lange dag vandaag, dus ik ga nu héérlijk slapen!  

Kalinichta (goede nacht) en tot de volgende keer!  xxx